Het museum dat u momenteel bezoekt bevindt zich in de oude stallen van het kasteel van Wiltz.
Op de grond herkent u de aflopende vloeren voor de afvoer van het afvalwater.

Op een steen aan de buitenkant van het gebouw werd de datum 1631 aangebracht.

De oudste funderingen van het kasteel dateren van de XIIIe eeuw.
Onder het bewind van Graaf Jan, in de XVIIe eeuw, werd het kasteel in zijn huidige vorm gebouwd.
De dertigjarige oorlog, de epidemieën en de hongersnoden vertraagden de werkzaamheden en het woongedeelte werd pas een eeuw later voltooid, rond 1720.

De Heren van Wiltz behoren tot de oudste adel van het land.
Hun stamboom gaat terug tot eind XIe eeuw.
Tijdens de eerste kruistochten vergezelden de Heren van Wiltz Godfried van Bouillon.

Jan VI krijgt de titel van Graaf in 1629 en wordt aangesteld als gouverneur van de provincie Limburg.
Hij is het die het kasteel heropbouwt.
De laatste graaf van Wiltz, Théodore Francois de Paule de Custine, verlaat de stad in 1793, voor de komst van de Franse revolutionaire troepen; hij overlijdt in Bamberg in 1799.

Het grote standbeeld is het origineel van het standbeeld van de Heilige Johannes Nepomucenus.
Het is het werk van Nicolas Jacques, geboren in Nobressart en schrijnwerker in Wiltz Het standbeeld dateert van 1748.

Vroeger stond dit standbeeld op het kruis der rechtvaardigheid, tegenover het gemeentehuis. Het werd buiten vervangen door een kopie.
Deze heilige uit Praag is de patroonheilige van de molenaars, de binnenschippers en de priesters, alsook beschermheilige van de bruggen.